Article

10 jaar The Beach in vogelvlucht

Gesproken column, Michiel Schwarz

Denkend over ’10 jaar The Beach’ moest ik terugdenken aan de toevallige ontmoeting die Diana en ik hadden in 2006 op de Salone del Mobile — oftewel de Designbeurs van Milaan. Dat was het begin: we startten een gezamenlijk project (samen met Jan van Tiel) dat uiteindelijk leidde tot het oprichten van The Beach. De inzet was om te laten zien hoe cultuur een verschil kan maken bij maatschappelijke issues, een nieuw cultureel ontwerp-perspectief, we noemden het “creatieve innovatie” — de titel van ons eerste boekje was “Het nieuwe landschap van creatieve innovatie”.

10jaartb.jpg

‘Vormgeving aan het nieuwe’ is hoe Diana recentelijk de kracht van ontwerpers samenvatte. Dat is ook tekenend voor The Beach als organisatie, die zich continue aan het heruitvinden is. We zien het ook in het veranderende discours in de afgelopen 10 jaar: vandaag spreken we in heel andere woorden en termen. In plaats van ‘creatieve innovatie’ gaat het nu over social design, sustainist design, co-design, over een hub voor delen, buurtecologie, menselijke maat, de kracht van het lokale en de makerscultuur.

Maar welke woorden we ook kiezen, de kracht van The Beach is nog steeds dat er vanuit een cultureel perspectief actief wordt samengewerkt aan wat je de ‘vormgeving van onze leefwereld’ zou kunnen nomen. En dat met een ontwerpersblik en met mensen centraal.

Wat al die jaren ook overeind is gebleven is het idee dat creatie en maken een kernproces is, niet alleen een middel. In die dynamiek van doen is The Beach uniek, het is dan ook geen conventionele organisatie — eerder een ‘organisme’, als een levend web. Dat betekent ook dat haar activiteiten iedere keer een soort collectieve zoektocht zijn, waarbij de reis net zo belangrijk is als de bestemming. Of beter nog, om Marcel Proust aan te halen, “De echte reis is niet het ontdekken van nieuwe landschappen, maar om met nieuwe ogen te kunnen kijken”.

Kijkend met nieuwe ogen dat is het cultureel perspectief van The Beach. Andere manieren van kijken, van zien, van denken en van doen. Heel radicaal en vaak in de voorhoede.

Die reis is nooit af. In het doen creëren we nieuwe situaties, relaties, ontwerpen we ontmoetingen, delen we en leren van elkaar — en dat vormt dan weer de basis voor een volgend traject op de reis van The Beach. Daarmee wordt een praktijk gecreëerd die open blijft staat voor nieuwe ideeën, visies en inzichten en een veranderende tijdgeest.

Zo kon ik na mijn periode in California, het perspectief van sustainisme introduceren in het denken en doen van The Beach. Zo werd ‘sustainist design’ één van de peilers van de activiteiten van The Beach. Mijn Sustainism-manifest uit 2010 was heel conceptueel. Maar het was The Beach die het handen en voeten gaf, het in de praktijk bracht, het letterlijk tot leven bracht – en nog steeds. The Beach het eerste echte Lab dat zich richt op sustainist design. Daar ben ik oprecht trots op.

Het culturele perspectief en maatschappelijk ontwerpen staat nog steeds centraal. En daarmee vooral ook heel veel betrokkenheid, gedrevenheid en passie — geïnspireerd door Diana en met de mensen om haar heen. En in goede Beach-traditie zal het in de toekomst steeds nieuwe vormen aannemen. Die culturele kijk en het sociaal-duurzame handelings-perspectief vormen nog steeds het hart en de spirit van The Beach.

Dit is het moment om iedereen hier die iets in of met The Beach doet, daarmee hartelijk te feliciteren! Gefeliciteerd dus!

Op naar de toekomst!

 

Michiel Schwarz

Garage Notweg, 20 oktober 2017.

All rights reserved