Artikel

In de schijnwerpers #5: Garance Camping en West Side Stories

Hoe fotografie de buurt verandert

Deze maand is Nieuw-West Express op bezoek bij West Side Stories, de projectlocatie van Foam aan het Confuciusplein in Slotermeer. Op 19 mei is het precies 3 jaar sinds deze locatie haar deuren opende en in de buurt aan de slag ging. Garance Camping, projectcoördinator van West Side Stories vanuit Foam is van jongs af aan gefascineerd door beeld. Deze maand staat zij in de Schijnwerpers en vertelt Nieuw-West Express over hoe fotografie de buurt verandert.

Garance

1. Hoe ben je in Nieuw-West beland?

Ik ben geboren en getogen Amsterdammer. Jarenlang heb ik in Den Haag gewoond, sinds 1,5 jaar ben ik terug . Nu woon in op de Vespuccistraat in de Baarsjes, heel vlak bij Nieuw-West.

West Side Stories, de projectlocatie van Foam (Fotografiemuseum Amsterdam) – gevestigd in een rood beschilderd pand aan het Confuciusplein [red] – werd geopend op 19 mei 2010. Deze maand vieren we alweer ons 3-jarig bestaan. Vanaf de opening werkt West Side Stories met de mensen uit de buurt: jong en oud, mensen van diverse culturele achtergronden en interesses. Buurtbewoners in contact brengen met fotografie is de voornaamste doelstelling. De deelnemers aan de workshops leren allereerst echt goed te kijken, naar foto’s en naar de omgeving, voordat ze een foto maken. Ze leren hoe ze de betekenis van waar ze naar kijken uit het beeld kunnen ‘lezen’.
Natuurlijk leren ze ook fotograferen: kiezen wat men op de foto wil zetten, welke aspecten hierbij van belang zijn. Veel opdrachten zijn gericht op het in beeld brengen van je eigen wijk. 

Vanaf de eerste dag in Nieuw-West zijn de medewerkers van West Side Stories naar buiten gegaan om met mensen over fotografie te praten en ze bij de workshops te betrekken. In de eerste maanden werd veel energie besteed aan de kennismaking met de buurt en de communicatie van wat West Side Stories is en wilde doen. Zo bleek dat de zin “We zijn van het rode pand op het Confuciusplein” veel duidelijker was voor de bewoners – iedereen had inmiddels gezien dat een van de panden op het plein knalrood geschilderd was, dan “We zijn van Foam”. Dat zei de bewoners in die tijd nog niets. 

De bekende rode gevel (foto:Amber Beckers)

Het bewijs dat de buurt ons wel zag zitten kwam na ongeveer een half jaar. In het najaar van 2010 begonnen de workshops steeds beter te lopen, steeds meer workshops werden druk bezocht. Het project West Side Stories ontmoet de Bierens de Haanbuurt was ook zo een stap.

In dit project kregen de bewoners een actieve rol – ze moesten zoeken naar oude foto’s van de buurt en samen met ons opnieuw naar de plek gaan waar deze foto's genomen waren. Bij de bewoners in de buurt aanbellen en afspraken maken kostte natuurlijk veel tijd, maar het resultaat was geweldig. De tentoonstelling werd erg druk bezocht door de buurtbewoners. Ook vroegere bewoners kwamen van heinde en verre om de tentoonstelling te bezoeken en hun oude buurt opnieuw te bewonderen. Hierna zijn er nog veel meer bijzondere projecten geweest, zoals Jong & Oud in Nieuw-West, Ahlan Nederland, Hallo Marokko! De bewoners hebben ons ‘omarmd’ en daar zijn we heel blij mee. 

Marouan (10), Mohamed (9), Judah (8), Wail (8) © Foam

2. Waarom is Nieuw-West the place to be?

Voor mij is dat omdat er hier heel veel bereidheid is om mee te doen, om samen te werken. Toen ik hier kwam werken, had ik natuurlijk allerlei verhalen gehoord, dus ik was voorbereid op veel weerstand. Vanaf de eerste dag heb ik hier veel bereidwilligheid aangetroffen. De gesprekken die we met mensen op straat hebben, beginnen vaak met de vraag: 'Ik heb hier 2 foto’s, welke spreekt jou het meest aan?' Veel mensen reageren direct geïnteresseerd en delen graag hun mening. Op deze manier betrekken we mensen actief bij de fotografie, wat veel meer is dan zelf op de foto gaan of een foto maken.

De bereidwilligheid geldt niet alleen voor de bewoners, maar ook voor de organisaties uit Nieuw-West. Het lijkt erop dat verschillende partijen graag meewerken aan een gezamenlijk doel: het voor zoveel mogelijk mensen leuk maken. Zo is er aan het einde van onze feestweek, van 19 tot en met 25 mei ook een activiteit van het Zid Theater in de buurt. Dit sluit naadloos aan op ons programma en zo zijn we gezamenlijk bezig voor de buurt.

Express Your Best vind ik een mooi voorbeeld van een bijzondere samenwerking. Dit initiatief van Ymere verenigt verschillende culturele aanbieders in een aantal workshop reeksen voor kinderen en jongeren uit de buurt.

3. Wat is de mooiste plek in Nieuw-West?

Uiteindelijk heb ik gekozen voor het uitzicht uit onze West Side Stories locatie op het Confuciusplein. Dit uitzicht is ‘ons venster’ op de buurt. Zo komt buiten binnen, en binnen buiten. We hebben veel mazzel dat onze locatie aan een plein ligt. Kinderen kunnen makkelijk naar buiten om te fotograferen. Dit plein is binnen ons project dan ook het meest in beeld gebracht, zowel in het geheel als de kleine details op het plein. 

Uitzicht op het Confuciusplein

BUS KUNSTJONGEREN schuin

Het zijn niet zozeer ‘plekken’, maar als ik door de ogen kijk van de deelnemers aan onze workshops zijn ook de Blauwe boom en Piet favoriet als onderwerp voor fotografie. De Blauwe boom is het meest gefotografeerde object in de buurt. En Piet is de meest gefotografeerde persoon. Als kinderen de opdracht krijgen: “Fotografeer een bijzonder persoon uit de buurt”, dan komen ze vrijwel altijd aan met foto’s van Piet. s’ Ochtends en ’s middags maakt hij hele lange wandelingen door de buurt. Hij vindt kinderen fantastisch en kent ze ook allemaal. Hij helpt ze, geeft ze aanwijzingen op het voetbalveld, komt bij ons in de workshops zitten. 

4. Wat zou je willen toevoegen aan Nieuw-West?

Ik zou positieve nieuwsgierigheid naar elkaar in de buurt willen toevoegen. 
Een voorbeeld van vorige week: Piet groette iemand en zei: "Ben je lekker naar de moskee geweest?" "Ja, daar kom ik vandaan," antwoordde de meneer. Dit vind ik bijzonder. Volgens mij weten mensen nog te weinig van elkaars leven, waar men naar toe gaat, waar mensen uit de buurt mee bezig zijn. Elkaar vragen stellen over hoe iemand zich voelt of waar iemand naar toe onderweg is. Binnen onze workshops krijgen mensen opdrachten waardoor de bewoners gestimuleerd worden om elkaar beter te leren kennen, meer van elkaars leven te weten komen. Het zou leuk zijn als dat buiten het project ook plaats zou vinden. Het is belangrijk om elkaar – letterlijk en figuurlijk – te zien.

5. Hoe zie jij de toekomst van Nieuw-West?

Ik voorzie dat Nieuw-West een hele populaire plek gaat worden. Dit stadsdeel heeft het meest groen en de meeste ruimte. Je bent heel snel de stad in en uit. Dit deel van Amsterdam wordt binnenkort ontdekt door jonge gezinnen met kinderen die in de stad willen blijven. Er komen hier ook nieuwe groepen wonen – lekker allerlei groepen door elkaar. Natuurlijk hoop ik dat er in de toekomst nog veel meer gefotografeerd gaat worden in Nieuw-West. Vroeger gebeurde het ook. Het begin, de ontwikkeling en de groei van Nieuw-West, is uitzonderlijk goed gedocumenteerd. 

Mevrouw Zum Vörde Sive Vörding woont al 58 jaar in de Bierens de Haanstraat. "Op de foto zie je mij als klein meisje met het gezin op het hofje achter ons huis. Ik ben hier altijd blijven wonen. Nu spelen mijn kleinkinderen op dezelfde plek."

Ik denk dat hier een mooie taak is weggelegd voor de bewoners. Dan kan er over 40 jaar weer een tentoonstelling plaatsvinden: 100 jaar Nieuw-West. 
Dit is natuurlijk ook een belangrijke functie van de fotografie – vastleggen van ontwikkeling, van bepaalde plekken, straten, buurten en de mensen.

Johannes in actie

Alle rechten voorbehouden

Media