Artikel

In de schijnwerpers #4: Rinchemar Martina

Nieuw-West, een wijk waar veel gebeurt en tegelijkertijd ook niet.

Rinchemar Martina is een bekend gezicht in Nieuw-West. Hij is de motor achter KalentuRa, de Afro-Caribische drumband die hij acht jaar geleden oprichtte. Daarnaast was hij jarenlang als muziekscout in de buurt aan het werk, op zoek naar nieuwe en inspirerende geluiden, onontdekte talenten en enthousiaste verenigingen. Ook werkte hij als sociaal-cultureel werker bij verschillende jongerencentra in Osdorp. Hoe is hij in Nieuw-West terecht gekomen en wat vindt hij eigenlijk van dit gebied?

Kalentura workshops door Rinchemar

Hoe ben je in Nieuw-West beland?

Nieuw-West ken ik vanaf mijn geboorte. Ik ben opgegroeid in Osdorp, aan het Evertsweertplantsoen, in een rijtjeshuis met een tuintje voor en een tuintje achter. Ons huisje was een van de tien rijtjeshuizen, de enige rij laagbouw te midden van de hoge flats. 
Ons huis stond tussen twee basisscholen in: aan de ene kant De Globe, aan de andere kant de Johannesschool. De kinderen van beide scholen kwamen langs mijn huis. Ik ging naar de Johannesschool en vond het superfijn dat mijn huis zo dichtbij was. Toen ik al op het Calandlyceum zat, verhuisden we naar De Aker, omdat ons huis gesloopt moest worden. 
Nu woon ik bij Meer en Vaart. Via Woningnet duurde het lang voordat ik woonruimte kon krijgen in Nieuw-West. In Noord en Zuid-Oost kwam ik sneller aan de beurt, maar ik wilde per se hier blijven. Osdorp is mijn thuisbasis, veel van mijn familieleden wonen hier. Een van de belangrijkste mensen in mijn leven is mijn moeder, daarom blijf ik graag bij haar in de buurt wonen.

Waarom is Nieuw-West ‘the place to be’?

Ik vraag me soms af of het wel een 'place to be' is. Ik groeide hier op, voor mij voelt het bekend en vertrouwd aan, ik ken niet anders. Als ik kon of moest kiezen, ik weet niet of ik dan voor Nieuw-West zou kiezen. Ik denk dat het misschien de aard van een mens is om in een bekend gebied te blijven wonen. Het is makkelijk voor mij in Nieuw-West: ik zit hier, ik ken hier veel mensen, mijn netwerk is hier, mijn werk is hier, alsook de dingen die ik wil blijven doen. 
Ik heb ook wel mooie herinneringen aan Nieuw-West. Als sociaal-cultureel werker van Combiwel werkte ik bij verschillende jongerencentra: de Hood, en inmiddels wegbezuinigde Paradoks en de Chillbus – een speciale bus voor jongeren waarmee we in de eerste bezuinigingsronde verschillende wijken introkken om naar de jongeren toe te gaan. Deze bus had banken en een tv aan boord, met een playstation. Een laagdrempelige manier om met jongeren in contact te komen, met als doel ze vervolgens door te sturen naar het reguliere jongerenaanbod of, als daar behoefte aan was, naar hulpverleningsinstanties.

Kalentura tijdens Nieuw-West parade, september 2013

Wat vind jij de mooiste plek in Nieuw-West?

Over deze vraag heb ik lang nagedacht en eigenlijk is er voor mij niet echt zo’n plek in Nieuw-West. Alles is nu super anders dan hoe het was toen ik hier opgroeide. In de afgelopen 20 jaar is alles er anders uit komen te zien. Toen ik deze vraag aan mijn vriendin voorlegde, zei ze meteen: Paradoks, het jongerencentrum. Deze plek is voor mij heel belangrijk geweest. Hier ben ik als jongere begonnen met drummen, hier ben ik later gaan werken als sociaal werker en gaf ik drumworkshops. Bij Paradoks deed ik iets waar ik van houd. Met drummen ben ik begonnen bij Paradoks. De fijne kneepjes heb ik mezelf aangeleerd door zelfstudie. Veel info verkreeg ik via het internet. 
Nu kan ik met geringe middelen en het netwerk dat ik hier heb, mijn kennis overdragen. Heel veel jongeren komen via KalentuRa naar jongerencentra waar we workshops geven. Nieuwe aanwas is voor deze plekken heel belangrijk. Veel van de jongeren van gisteren zijn de peer-educators en rolmodellen van vandaag die allen workshops geven aan jong en oud. Dit doen we in jongerencentra, op scholen, in gesloten inrichtingen en op festivals. We geven lessen aan verschillende groepen: van 10 tot 26 jaar, jongens en meiden, Marokkaans, Nederlands, Surinaams.

Debateren

KalentuRa is inmiddels veel meer dan een drumband. Het is een organisatie, niet afhankelijk van subsidie, die een bijdrage levert aan de zelfversterking van jongeren door het maken van muziek in groepsverband. We organiseren educatieve trajecten voor onze jongeren, bezoeken lezingen en doen mee aan debatworkshops. Interculturele ontmoetingen met jongeren uit andere landen vinden plaats binnen uitwisselingsprojecten met buitenlandse partners.

Wat zou je willen toevoegen aan Nieuw-West?

  • Ik zou graag een multifunctioneel centrum aan Osdorp willen toevoegen, waar mensen kabaal kunnen maken als ze dat willen en creatieve workshops kunnen volgen tegen een kleine vergoeding. Een gebouw met veel faciliteiten voor de jongerencultuur. Waar verschillende muziekverenigingen en bands kunnen repeteren. Want het is slecht gesteld met de repetitieruimtes in Nieuw-West. Hier heb ik vaak klachten over gehoord in mijn rol als muziekscout voor Koers Nieuw-West. In Osdorp wordt veel aandacht besteed aan voetbalveldjes en andere sportvoorzieningen - en te weinig aan muziek en creativiteit.
  • Beter contact met de buren, dat zou ik ook willen. Tegenwoordig is het leven in de buurt onpersoonlijker dan vroeger. Daar zijn allerlei redenen voor aan te wijzen – veel mensen op weinig vierkante meter, individualisering, carrièredruk. Daarnaast speelt de angst voor de ander hier ook een belangrijke rol. Er wonen een heleboel ouderen, deze groep is dan ook altijd goed vertegenwoordigd bij verschillende inspreekavonden in de buurt. Je hoort dat er veel angst is, die vaak voortkomt uit onwetenheid. Ze hebben dan een beeld van een 'Marokkaan’, terwijl ze nog nooit een Marokkaan hebben gesproken.

Hoe zie jij de toekomst van Nieuw-West?

Nieuw-West ziet er na al die jaren van vernieuwing heel goed uit! Geen verwaarloosde woningen meer, geen ghetto flats van vroeger. Mooi, vernieuwd, wat dat betreft is het zeker de place to be! Afgezien van betaald parkeren en al die blauwe zones. 

Tegelijkertijd vind ik dat het nu saai is, vroeger was er in de buurt veel meer te doen dan nu. Een voorbeeld: een paar jaar geleden organiseerde ik een festival voor de Dijkgraafplein buurt. Mensen vonden het erg leuk, want op zo'n festival krijgen je elkaar nog eens te spreken – het is buiten, gezellig een hapje eten en wat drinken en eindelijk bijkletsen, los van de sleur van alledag. Dit zijn hele waardevolle momenten voor veel mensen uit de buurt. Het is belangrijk dat er iets is waar mensen elkaar laagdrempelig kunnen ontmoeten.

**Conclusie: Nieuw-West - een slaapwijk?
Totaal niet! Maar voor mijn gevoel is er wel minder te doen dan vroeger. Hier moet gauw verandering in komen.

Alle rechten voorbehouden